Copyright 2021      Baltic Pflege Sp. z o.o. 

Baltic Pflege Sp. z o.o.

ul. Heweliusza 11/819

80-890 Gdańsk

KRS 0000841503

Polityka prywatności

Inkontynencja to problem, który dotyczy 10-15% Polaków i ponad 10% Niemców, ale mało kto o tym mówi. Z punktu widzenia opiekunek osób starszych w Niemczech, jedną z najważniejszych informacji jest to, że ponad dziewięć milionów obywateli Niemiec cierpi na inkontynencję i ma problemy z kontrolowaniem swojego pęcherza lub - w rzadszych przypadkach - jelit. Liczba niezgłoszonych przypadków jest prawdopodobnie znacznie wyższa. Według niemieckich statystyk tylko 4 na 10 Niemców dotkniętych tą chorobą zwierza się lekarzowi.

Z obawy przed ewentualną wpadką, osoby z inkontynencją coraz częściej zamykają się w domu, rezygnują z hobby, coraz rzadziej spotykają się z przyjaciółmi. Wycofanie społeczne prowadzi do izolacji i zwiększa nie tylko cierpienie fizyczne, ale także stres psychiczny. Konsekwencje rozciągają się w późniejszym etapie na lęki i depresję.

Jednak to nie tylko wstyd, ale także brak informacji lub błędne przekonanie, że inkontynencja jest nieuniknioną chorobą wieku podeszłego, z którą trzeba się pogodzić, zbyt często uniemożliwiają skuteczne leczenie. W większości przypadków można jednak poprawić jakość życia osób dotkniętych tą chorobą, dzięki odpowiednim środkom pomocniczym w nietrzymaniu moczu. Szanse powodzenia są tym większe, im wcześniej inkontynencja zacznie być leczona, wczesne wykrycie i doradztwo są najważniejszymi krokami na drodze do zapobiegania i poprawy objawów.

Inkontynencja – co to jest?

Inkontynencja to brak lub niezdolność organizmu do zatrzymywania i oddawania moczu lub stolca w kontrolowany sposób.

Osoby, które cierpią na inkontynencję, z definicji mają trudności z utrzymaniem moczu lub stolca. Gdy istnieją ograniczenia w samodzielnym chodzeniu do łazienki, obejmuje to także zdolność do komunikowania potrzeb otrzymania pomocy.

Pęcherz moczowy może pomieścić do jednego litra moczu. Wraz ze wzrostem stopnia napełnienia, receptory wysyłają komunikat do mózgu. Jest wtedy jeszcze wystarczająco dużo czasu, aby odwiedzić toaletę i rozpocząć opróżnianie pęcherza. Do tego czasu nasz mózg wysyła sygnały hamujące. Zdrowi ludzie mogą stłumić potrzebę oddania moczu na trzy do pięciu minut, nawet gdy pęcherz jest maksymalnie wypełniony. Jednak w przypadku osłabienia pęcherza osoba dotknięta chorobą nie ma już nad tym kontroli.

Inkontynencja u osób starszych

Inkontynencja może wystąpić w każdym wieku - nawet w młodym wieku - ale nasila się gwałtownie wraz z wiekiem. W większości przypadków samo nietrzymanie moczu nie jest chorobą, ale objawem choroby narządów moczowych, nerwów lub mózgu.

Silne mięśnie dna miednicy wspierają pęcherz moczowy

Większość ludzi nawet ich nie czuje, ale mięśnie dna miednicy odgrywają ważną rolę w naszym ciele. Dzieje się tak dlatego, że nie tylko wspierają one pęcherz i inne narządy w podbrzuszu, ale są również ważne dla prawidłowego funkcjonowania pęcherza. Aby opróżnić pęcherz, nasz mózg wydaje mięśniom pęcherza polecenie skurczenia się, a pęcherzowi polecenie rozluźnienia się. Jeśli złożony proces świadomego opróżniania zostanie zakłócony tylko w jednym punkcie, kontrola ta przestaje działać i dochodzi do osłabienia pęcherza.

Objawy i rodzaje inkontynencji

Lekarze rozróżniają różne formy inkontynencji, w zależności od przyczyny. Do najczęstszych należą:

Wysiłkowe nietrzymanie moczu

Występuje podczas wysiłku fizycznego, np. podczas podnoszenia, kaszlu, śmiechu i kichania. Dochodzi wtedy do niekontrolowanej utraty moczu. Przyczyną wysiłkowego nietrzymania moczu jest osłabienie mięśni dna miednicy. Choroba dotyka więcej kobiet niż mężczyzn - około 70 procent z nich to kobiety.

Regularne ćwiczenia dna miednicy pomagają w wysiłkowym nietrzymaniu moczu. W ciężkich przypadkach możliwe jest również przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego.

Inkontynencja moczowa - nietrzymanie moczu

Osoby dotknięte chorobą doświadczają nagłego, niekontrolowanego parcia, mimo że pęcherz jest tylko nieznacznie wypełniony. Nietrzymanie moczu występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet.

Przyczyną nietrzymania moczu może być stan zapalny. Należy go wtedy zwalczać w organizmie, na przykład poprzez picie dużych ilości wody, a najlepiej herbat i soków żurawinowych.

Jednak przyczyną mogą być również nowotwory, powiększona prostata u mężczyzn lub niedobór estrogenów u kobiet, choroba Alzheimera, Parkinsona, stwardnienie rozsiane lub udar mózgu.

Moczenie nocne

Moczenie nocne występuje nie tylko u dzieci, ale również u dorosłych. Najnowsze badania wykazują, że od 1,5 do 5 procent mężczyzn i kobiet w wieku powyżej 18 lat popuszcza mocz w nocy.

Funkcjonalne nietrzymanie moczu

Funkcjonalne nietrzymanie moczu jest rodzajem nietrzymania moczu, w którym osoby normalnie trzymające mocz nie są w stanie odwiedzić toalety w odpowiednim czasie. Ten rodzaj nietrzymania moczu występuje w przypadku zaburzeń funkcji poznawczych (np. demencji) lub trudności w poruszaniu się i orientacji.

Inkontynencja kałowa - nietrzymanie stolca

Podobnie jak w przypadku nietrzymania moczu, istnieją przypadki nietrzymania stolca, w których cierpiący zauważa wypróżnienie, ale nie może zdążyć na czas do toalety. Oraz takie, w których nic nie czuje i nie może świadomie kontrolować wypróżnienia. Nietrzymanie stolca dotyczy w równym stopniu kobiet i mężczyzn.

Przyczyny nietrzymania moczu - jedno zaburzenie, wiele przyczyn inkontynencji

Aby parcie na mocz było kontrolowane i działało sprawnie, ośrodki w mózgu i rdzeniu kręgowym, zaangażowane mięśnie i nerwy muszą być nienaruszone i ze sobą współpracować. Cała gama przyczyn może zakłócić ten precyzyjnie dostrojony system.

Choroby narządów i nerwów - częstym objawem jest osłabienie pęcherza moczowego

Choroby narządów, takie jak zapalenie dróg moczowych, kamica pęcherza, zwężenie cewki moczowej lub u mężczyzn powiększona prostata, często prowadzą do osłabienia pęcherza. Wynikiem tego jest często nietrzymanie moczu.

Jednakże nietrzymanie moczu może również wystąpić, gdy impulsy nerwowe są zbyt słabe, tak że osoby dotknięte tym problemem nie są już w stanie kontrolować potrzeby oddawania moczu. Dzieje się tak często w przypadku chorób takich jak choroba Alzheimera, Parkinsona, stwardnienie rozsiane, w wyniku udaru mózgu lub paraplegii po wypadku.

Leki - nietrzymanie moczu jako niepożądany efekt uboczny

Istnieją różne leki, które mogą sprzyjać nietrzymaniu moczu. Należą do nich leki na wysokie ciśnienie krwi i leki na chorobę Alzheimera. Stymulują one pęcherz i mogą powodować lub nasilać nietrzymanie moczu. Leki zwiększające wydzielanie wody, mogą również wpływać na trzymanie moczu. Tylko lekarz może stwierdzić, czy nietrzymanie moczu jest skutkiem ubocznym przyjmowanych leków.

Brak uważności - zwracaj uwagę na regularne korzystanie z toalety

W niektórych przypadkach nietrzymanie moczu może być również wywołane przez własne zachowanie. Jeśli chodzisz do toalety zbyt często, przyzwyczajasz swój pęcherz do małych ilości moczu, tak że w pewnym momencie nie jest on już w stanie utrzymać nawet większych ilości. Z kolei ci, którzy zbyt rzadko chodzą do toalety, ryzykują ciągłe nadwyrężanie mięśni pęcherza. Ci, którzy piją zbyt mało z obawy przed nietrzymaniem moczu, mają również odwrotny skutek. Oznacza to, że nerki nie są zaopatrywane w wystarczającą ilość płynów i produkują wysoko skoncentrowany mocz, który podrażnia pęcherz i zwiększa potrzebę oddawania moczu. Ponadto, ryzyko infekcji dróg moczowych wzrasta, jeśli nerki i pęcherz nie są wystarczająco przepłukiwane.

Nadwaga - zwiększone ciśnienie na pęcherz moczowy

Nadwaga sprzyja wysokiemu ciśnieniu krwi, podnosi poziom cholesterolu i sprzyja cukrzycy. Ale również jest często przyczyną nietrzymania moczu. Dodatkowa waga ciała zwiększa ciśnienie w brzuchu i na pęcherzu moczowym, a także osłabia mięśnie dna miednicy. To dlatego wiele osób z nadwagą zmaga się z wysiłkowym nietrzymaniem moczu.

Leczenie nietrzymania moczu

Nie ma ogólnych zaleceń dotyczących leczenia nietrzymania moczu. Leczenie musi być indywidualnie dostosowane do przyczyny, rodzaju i stopnia nasilenia objawów, ale także do sytuacji życiowej osoby dotkniętej chorobą. Poproś lekarza, aby poinformował Cię o zaletach i wadach możliwych sposobów leczenia.

Zakres terapii nietrzymania moczu rozciąga się od ćwiczeń mięśni dna miednicy, utraty wagi i zmiany przyzwyczajeń do terapii lekowych i zabiegów chirurgicznych. Wreszcie, istnieje szeroka gama specjalnych środków wspomagających nietrzymanie moczu, takich jak wkładki lub majtki, które również mogą być przepisane przez lekarza, jeśli nietrzymanie moczu jest w pewnym stopniu nasilone.